Ορισμός
Η φοβία είναι μια συντριπτική και παράλογο φόβο ενός αντικειμένου ή μια κατάσταση που ενέχει μικρό πραγματικό κίνδυνο. Σε αντίθεση με την συνοπτική ανησυχία που οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται όταν δώσει μια ομιλία ή να λάβει μια δοκιμή, μια φοβία είναι μακράς διαρκείας, προκαλεί έντονη σωματική και ψυχολογική αντιδράσεις, και μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά σας να λειτουργήσει κανονικά στην εργασία ή στις κοινωνικές ρυθμίσεις.
Διάφοροι τύποι φοβίες υπάρχουν. Μερικοί άνθρωποι φοβούνται μεγάλα, ανοιχτούς χώρους. Άλλοι δεν μπορούν να ανεχθούν ορισμένες κοινωνικές καταστάσεις. Και ακόμα άλλοι έχουν μια συγκεκριμένη φοβία, όπως ο φόβος για τα φίδια, ανελκυστήρες ή φέρουν.
Δεν είναι όλες οι φοβίες χρειάζονται θεραπεία, αλλά αν μια φοβία επηρεάζει την καθημερινή σας ζωή, μια σειρά από θεραπείες είναι διαθέσιμες που μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεπεράσουν τους φόβους σας - συχνά μόνιμα.
Βλέπε επίσης
Συμπτώματα
Οι φοβίες χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες:
- . Οι ειδικές φοβίες Αυτές περιλαμβάνουν ένα φόβος των κλειστών χώρων (κλειστοφοβία)? Ζώα (ζωοφοβία), και ιδίως αράχνες, τα φίδια ή ποντίκια? Ύψη (Ακροφοβία)? Flying (aviophobia)? Νερό (λύσσα)? Καταιγίδες? Οδοντίατροι? Ενέσεις? Σήραγγες? Γέφυρες? και δεν είναι σε θέση να κατεβείτε μέσα μαζικής μεταφοράς αρκετά γρήγορα. Υπάρχουν πολλές άλλες ειδικές φοβίες.
- Κοινωνική φοβία. Περισσότερο από ακριβώς συστολή, κοινωνική φοβία περιλαμβάνει έναν συνδυασμό της υπερβολικής αυτο-συνείδησης, ο φόβος του δημόσιου ελέγχου ή της ταπείνωσης σε κοινές κοινωνικές καταστάσεις, και ο φόβος της αρνητικής αξιολόγησης από τους άλλους.
- Ο φόβος των ανοιχτών χώρων (αγοραφοβία). Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν αγοραφοβία το αναπτύξουν αφού μία ή περισσότερες κρίσεις πανικού. Αγοραφοβία είναι ο φόβος ενός τόπου - όπως ένα εμπορικό κέντρο, ασανσέρ ή ένα δωμάτιο γεμάτο από ανθρώπους - χωρίς εύκολο μέσο διαφυγής, εάν μια κρίση πανικού θα πρέπει να συμβεί.
Δεν έχει σημασία τι είδους φοβία έχετε, είναι πιθανό να προκαλέσει τις ακόλουθες ενέργειες:
- Ένα αίσθημα ανεξέλεγκτη άγχος, όταν είστε εκτεθειμένοι στην πηγή του φόβου σας - κάθεται σε ένα αεροπλάνο, για παράδειγμα, ή το περπάτημα σε ένα μεγάλο πάρτι
- Η αίσθηση ότι πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν για να αποφευχθεί αυτό που φοβούνται
- Η αδυναμία να λειτουργήσει κανονικά λόγω του άγχους σας
- Συχνά, η γνώση ότι οι φόβοι σας είναι παράλογες ή υπερβολικές, αλλά αισθάνονται ανήμποροι να τους ελέγχουν
- Η σωματική όσο και ψυχολογική αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων εφίδρωση, ταχυκαρδία, δυσκολία στην αναπνοή, αίσθημα πανικού και έντονου άγχους
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, το άγχος απλά να σκεφτόμαστε τι φοβούνται
- Στα παιδιά, ενδεχομένως ξεσπάσματα, προσκόλληση ή το κλάμα
Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό
Ένα παράλογο φόβο μπορεί να είναι μια ενόχληση - έχοντας να λάβει τις σκάλες αντί του ανελκυστήρα, για παράδειγμα - αλλά δεν θεωρείται μια φοβία αν δεν διαταράσσει σοβαρά τη ζωή σας. Αν το άγχος επηρεάζει την ικανότητά σας να λειτουργήσει στο χώρο εργασίας ή κοινωνικά, να σκεφτούν να αναζητήσουν ιατρική ή ψυχολογική θεραπεία. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να βοηθηθούν με τη σωστή θεραπεία.
Βλέπε επίσης
Αιτίες
Πολλά είναι ακόμα άγνωστη για την πραγματική αιτία των φοβιών. Δεν φαίνεται να υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ των δικών φοβίες σας και τις φοβίες των γονιών σας, όμως. Τα παιδιά μπορούν να μάθουν φοβίες παρατηρώντας φοβική αντίδραση ενός μέλους της οικογένειας σε ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση - για παράδειγμα, ένας φόβος για τα φίδια και αράχνες.
Χημικών ουσιών του εγκεφάλου, τη γενετική και τραυματικές εμπειρίες, επίσης, φαίνεται να επηρεάζουν την ανάπτυξη των φοβιών.
Βλέπε επίσης
Παράγοντες κινδύνου
Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της φοβίες:
- Η ηλικία σας. Κοινωνική φοβία συνήθως αναπτύσσεται νωρίς στη ζωή, συχνά πριν από την ηλικία των 25 ετών. Οι ειδικές φοβίες έχουν να κάνουν με το περιβάλλον ή σωματικές βλάβες, επίσης εμφανίζονται για πρώτη φορά στην παιδική ηλικία - από την ηλικία των 5. Ο φόβος των σηράγγων, ανελκυστήρες, γέφυρες, που φέρουν, την οδήγηση και άλλες κατάστασης φοβίες αναπτύσσονται συνήθως από τα μέσα της δεκαετίας του '20.
- Η σεξουαλική σας. Φοβίες επηρεάζουν και τα δύο φύλα, αλλά οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι πιο πιθανό να έχουν ειδικές ή κοινωνικές φοβίες ό, τι οι άνδρες και τα αγόρια. Οι γυναίκες έχουν επίσης περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με αγοραφοβία, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι άνδρες έχουν την τάση να κρύψει το άγχος ή μάσκα με το αλκοόλ. Οι άνδρες και τα αγόρια μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν βοήθεια για συναισθηματικά προβλήματα από τις γυναίκες και τα κορίτσια.
- Η οικογένειά σας. Αν κάποιος στην άμεση οικογένειά σας έχει μια συγκεκριμένη φοβία, όπως ο φόβος για τις αράχνες ή φίδια, είστε πιο πιθανό να αναπτύξουν επίσης.
- Ένα τραυματικό γεγονός. Βιώνοντας ένα τραυματικό γεγονός, όπως το να παγιδευτεί σε ένα ασανσέρ ή επίθεση από ένα ζώο, μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη της φοβίας.
Βλέπε επίσης
Επιπλοκές
Αν και φοβίες μπορεί να φαίνεται ανόητο για τους άλλους, μπορεί να είναι καταστροφικές για τους ανθρώπους που τα έχουν, προκαλώντας προβλήματα που εκτείνεται μέσα και να επηρεάσει πολλές πτυχές της ζωής.
- Κοινωνική απομόνωση. Οι άνθρωποι με κοινωνική απομόνωση διαταραχές, όπως η κοινωνική φοβία και αγοραφοβία, μπορεί να αντιμετωπίσετε μια σειρά από σοβαρές συνέπειες. Πολλοί έχουν ακαδημαϊκή, επαγγελματική και προβλήματα σχέσεων. Τα παιδιά με αυτές τις διαταραχές διατρέχουν τον κίνδυνο της ακαδημαϊκής δυσκολίες και τη μοναξιά και συχνά αποτυγχάνουν να αναπτύξουν τις βασικές κοινωνικές δεξιότητες.
- Κατάθλιψη. Πολλοί από εκείνους με φοβίες έχουν κατάθλιψη, καθώς και άλλες διαταραχές άγχους.
- Η κατάχρηση ουσιών. Το άγχος της ζει με μια σοβαρή φοβία συχνά οδηγεί σε κατάχρηση ουσιών.
Βλέπε επίσης
Προετοιμασία για το ραντεβού σας
Αν έχετε κάνει την επιλογή να ζητήσει βοήθεια για μια φοβία, έχετε κάνει ένα τεράστιο πρώτο βήμα. Ξεκινήστε μιλώντας με το γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας σας. Αν φαίνεται ότι έχετε μια πραγματική φοβία, τότε μάλλον θα πρέπει να αναφέρεται σε μια ψυχική πάροχο υγείας για περαιτέρω αξιολόγηση και θεραπεία. Αυτές οι προτάσεις μπορούν να σας βοηθήσουν να αξιοποιήσετε στο έπακρο από το ραντεβού σας.
- Καταγράψτε όλα τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε, ακόμη και αν φαίνονται άσχετα με το άγχος σας. Φοβίες προκαλούν γενικά τόσο σωματική όσο και ψυχολογική δυσφορία. Να είστε βέβαιος να σημειωθεί ό, τι προκαλεί το άγχος σας, πώς έχετε προσπαθήσει να ασχοληθεί με το θέμα, καθώς και τους παράγοντες που το κάνουν καλύτερα ή χειρότερα.
- Σημειώστε βασικές προσωπικές πληροφορίες, όπως έντονο στρες ή πρόσφατες αλλαγές ζωής.
- Κάντε μια λίστα με όλα τα φάρμακα, καθώς και κάθε βιταμίνες ή συμπληρώματα, που παίρνετε. Καλύτερα ακόμα, να λάβει τα πρωτότυπα μπουκάλια και μια γραπτή λίστα με τις δοσολογίες και τις κατευθύνσεις.
Αν ο γιατρός σας είναι πιθανό να σας θέσω πολλά ερωτήματα σχετικά με τα συμπτώματα και τις ανησυχίες σας, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι να υποβάλουν ερωτήσεις, πάρα πολύ. Για παράδειγμα:
- Τι θα μπορούσε να προκαλέσει μου να αναπτύξει αυτόν τον φόβο;
- Είναι αυτό κάτι που θα πάει μακριά από μόνη της; Ή, είναι κάτι που μπορώ να κάνω τη δική μου για να βελτιώσει τα συμπτώματα μου; Για παράδειγμα, αν φοβάμαι να πετάξει, θα πρέπει να αναγκάσει τον εαυτό μου να πετάξει έτσι κι αλλιώς;
- Τι θεραπείες μου προτείνετε για τη διαταραχή αυτή;
- Ποιες είναι οι παρενέργειες των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για την κατάσταση αυτή;
- Αν αποφασίσω να πάρουν τα φάρμακά τους, πόσο καιρό θα πάρει για τα συμπτώματα μου να βελτιώσω;
- Αν το πρώτο φάρμακο Προσπαθώ να μην είναι αποτελεσματική, αυτό που θα σας προτείνουμε το επόμενο βήμα;
- Θα μιλήσει η θεραπεία με βοηθήσει;
- Πόση βελτίωση μπορώ να περιμένω αν ακολουθήσουν συνιστώμενη σχέδιο θεραπείας σας;
- Έχω και άλλα προβλήματα υγείας. Πώς μπορώ να διαχειριστώ καλύτερα μαζί;
Εκτός από τις έτοιμες ερωτήσεις σας, μην διστάσετε να κάνετε ερωτήσεις σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του ραντεβού σας.
Βλέπε επίσης
Εξετάσεις και διάγνωση
Δεν υπάρχουν εργαστηριακές εξετάσεις για τις φοβίες. Αντ 'αυτού, η διάγνωση βασίζεται σε μια λεπτομερή κλινική συνέντευξη και διαγνωστικές κατευθυντήριες γραμμές. Ο γιατρός σας θα σας ζητήσει ερωτήσεις σχετικά με τα συμπτώματά σας και να πάρει μια ιατρική, ψυχιατρική και κοινωνική ιστορία.
Για να διαγνωστεί με μια φοβία, θα πρέπει να πληρούν ορισμένα κριτήρια που περιγράφονται σε ένα βιβλίο που ονομάζεται το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM). Αυτό το εγχειρίδιο εκδίδεται από την Ευρωπαϊκή Ψυχιατρική Εταιρεία και χρησιμοποιείται από τους παρόχους ψυχικής υγείας για τη διάγνωση όρους και από τις ασφαλιστικές εταιρείες να επιστρέψει για θεραπεία.
Οι ειδικές φοβίες
Τα διαγνωστικά κριτήρια για ειδικές φοβίες περιλαμβάνουν:
- Μια έντονη και επίμονη φόβου που προκλήθηκε από ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση, όπως αράχνες φίδια, ή καταιγίδες.
- Μια άμεση ανταπόκριση άγχος όταν αντιμετωπίσουμε την πηγή του φόβου σας.
- Γνωρίζοντας ότι ο φόβος σας είναι παράλογες ή υπερβολικές, αλλά αισθάνονται ανίκανοι να την ελέγξουν. Αυτό δεν ισχύει για τα παιδιά, που συχνά δεν έχουν την ωριμότητα να αναγνωρίζουν ότι ο φόβος τους είναι παράλογο.
- Αποφυγή τι φοβάστε με κάθε κόστος ή τις ανέχονται με έντονη δυσφορία.
- Δεν υπάρχει άλλη εξηγηθεί λόγος για τα συμπτώματά σας, συμπεριλαμβανομένων των ιατρικών όρων και άλλες αγχώδεις διαταραχές.
- Σε παιδιά και εφήβους, τα συμπτώματα διαρκούν τουλάχιστον έξι μήνες.
Κοινωνική φοβία
Τα διαγνωστικά κριτήρια για την κοινωνική φοβία περιλαμβάνουν:
- Μια επίμονη και έντονο φόβο ταπεινωτικού ή ενοχλητικό τον εαυτό σας σε μία ή περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις - συνήθως με άγνωστα άτομα ή όταν βρίσκεστε υπό στενό έλεγχο
- Η έκθεση σε καταστάσεις που φοβούνται δημιουργεί έντονο άγχος, το οποίο μπορεί να λάβει τη μορφή μιας επίθεσης πανικού
- Γνωρίζοντας ότι ο φόβος σας είναι παράλογες ή υπερβολικές, αλλά αισθάνονται ανίκανοι να την ελέγξουν
- Αποφεύγοντας τις κοινωνικές ή τις επιδόσεις καταστάσεις που φοβάστε ή υπομένοντας τους με μεγάλη αγωνία
- Τα προβλήματα που προκαλούνται από τη φοβία επηρεάζουν σοβαρά τη ζωή σας, όπως τη δουλειά σας, τις κοινωνικές δραστηριότητες και τις σχέσεις
- Δεν υπάρχει άλλη εξηγηθεί λόγος για τα συμπτώματά σας, συμπεριλαμβανομένων των προβλημάτων υγείας, φαρμακευτική αγωγή ή άλλες ψυχολογικές διαταραχές
Στα παιδιά, περιλαμβάνουν πρόσθετες διαγνωστικά κριτήρια για την κοινωνική φοβία:
- Ανησυχία εκφράζεται με κλάμα, τα ξεσπάσματα, πάγωμα ή συρρίκνωση από τις κοινωνικές καταστάσεις με άγνωστα άτομα
- Συχνά, μια ανικανότητα να συνειδητοποιήσουμε ότι οι φόβοι τους είναι παράλογες
- Φοβία διαρκεί τουλάχιστον έξι μήνες
Αγοραφοβία
Τα κριτήρια για τη διάγνωση της αγοραφοβίας περιλαμβάνουν:
- Ένα παράλογο φόβο του να είναι μόνος σε ένα μέρος ή μια κατάσταση, όπου θα είναι σε θέση να βρείτε βοήθεια ή να ξεφύγουν εύκολα, αν ήταν να έχουμε μια κρίση πανικού. Τα άτομα με αγοραφοβία μπορεί να φοβούνται να είναι σε ένα μεγάλο πλήθος, που στέκεται στη γραμμή, ή ταξιδεύουν σε ένα λεωφορείο, τρένο ή αυτοκίνητο. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, δεν μπορεί ποτέ να φύγει από το σπίτι.
- Η αποφυγή καταστάσεων αγχωτική όποτε είναι δυνατόν. Έχοντας να αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις προκαλεί έντονη δυσφορία.
- Δεν υπάρχει άλλη εξηγηθεί λόγος για τα συμπτώματά σας, όπως μια ιατρική πάθηση, φαρμακευτική αγωγή ή άλλες ψυχολογικές διαταραχές.
Βλέπε επίσης
Θεραπείες και τα ναρκωτικά
Ο γιατρός σας ή ψυχικής υγείας μπορούν να προτείνουν φάρμακα ή θεραπεία συμπεριφοράς ή και τα δύο για τη θεραπεία φοβίες. Οι περισσότεροι ενήλικες δεν παίρνουν καλύτερα από μόνα τους και μπορεί να απαιτούν κάποιο είδος της θεραπείας. Ο στόχος της θεραπείας είναι η φοβία να μειώσει το άγχος και το φόβο σας και να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε καλύτερα τις αντιδράσεις σας στο αντικείμενο ή την κατάσταση που τους προκαλεί.
Φάρμακα
- Οι β-αναστολείς. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν αναστέλλοντας τη διεγερτική επίδραση της αδρεναλίνης στο σώμα σας, όπως αυξημένο καρδιακό ρυθμό, αυξημένη αρτηριακή πίεση, σφυροκοπώντας καρδιά, και κουνώντας τη φωνή και τα άκρα. Οι β-αναστολείς μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική για τους ανθρώπους που έχουν σοβαρή τρακ.
- Αντικαταθλιπτικά. Αντικαταθλιπτικά ονομάζονται εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) που χρησιμοποιούνται συνήθως στη θεραπεία των φοβιών. Αυτά τα φάρμακα δρουν στην χημικής σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο σας που πιστεύεται ότι επηρεάζουν τη διάθεση. SSRIs περιλαμβάνουν σιταλοπράμη (Celexa), εσιταλοπράμη (Lexapro), η φλουοξετίνη (Prozac), η παροξετίνη (Paxil) και η σερτραλίνη (Zoloft). Αν SSRIs δεν είναι αποτελεσματικές ή να προκαλέσει ανυπόφορες παρενέργειες, όπως η νευρικότητα, αϋπνία, πονοκέφαλος, διάρροια ή σεξουαλικά προβλήματα, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα άλλο είδος του αντικαταθλιπτικού, όπως ένα αναστολέα της μονοαμινοξειδάσης (αναστολείς MAO).
- Ηρεμιστικά. Φαρμάκων που καλούνται βενζοδιαζεπίνες σας βοηθήσει να χαλαρώσετε, μειώνοντας την ποσότητα του άγχους που νιώθεις. Περιλαμβάνουν lorazepam (Ativan), διαζεπάμη (Valium), αλπραζολάμη (Niravam, Xanax) και chlordiazepoxide (Librium). Ηρεμιστικά θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, επειδή μπορεί να είναι εθιστικό και θα πρέπει να αποφεύγεται, εάν έχετε μια ιστορία του αλκοόλ ή εξάρτηση από τα ναρκωτικά.
Συμπεριφορικής θεραπείας
Απευαισθητοποίηση ή θεραπεία έκθεσης επικεντρώνεται στην αλλαγή απάντησή σας με το αντικείμενο ή την κατάσταση που φοβάται, και μπορεί να είναι χρήσιμη για συγκεκριμένες φοβίες. Σταδιακή, επανειλημμένη έκθεση για την αιτία της φοβίας σας μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε να κατακτήσει το άγχος σας. Για παράδειγμα, αν είστε φοβισμένοι της πτήσης, η θεραπεία σας μπορεί να προχωρήσει από την απλή σκέψη για πτήσεις προς κοιτώντας φωτογραφίες των αεροπλάνων, με τη μετάβαση σε ένα αεροδρόμιο, να κάθεται σε ένα αεροπλάνο, και, τέλος, τη λήψη μιας πτήσης.
Γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία είναι μια πιο ολοκληρωμένη μορφή θεραπείας. Πρόκειται για την εργασία με έναν θεράποντα να μάθουν τρόπους για να δείτε και να αντιμετωπίσει το φόβο αντικείμενο ή την κατάσταση με διαφορετικό τρόπο. Μπορείτε να μάθετε εναλλακτικές πεποιθήσεις σχετικά με τους φόβους σας και τον αντίκτυπο που έχουν στη ζωή σας. Υπάρχει ιδιαίτερη έμφαση στην εκμάθηση να αναπτύξουν μια αίσθηση της δεξιοτεχνίας και του ελέγχου των σκέψεων και των συναισθημάτων σας.
Θεραπευτικές επιλογές
Οι ειδικές φοβίες συνήθως αντιμετωπίζονται με συμπεριφορική θεραπεία. Κοινωνικές φοβίες μπορεί να κατεργαστεί με αντικαταθλιπτικά ή βήτα αποκλειστές, μαζί με τη θεραπεία συμπεριφοράς. Αγοραφοβία, ειδικά όταν είναι συνοδεύεται από διαταραχή πανικού, αντιμετωπίζεται συνήθως με SSRIs και θεραπεία συμπεριφοράς.
Βλέπε επίσης
Αντιμετώπιση και υποστήριξη
Φόβους παιδική ηλικία, όπως ο φόβος για το σκοτάδι, τα τέρατα ή να μείνει μόνη της, είναι κοινά, και τα περισσότερα παιδιά ξεπερνούν τους. Αλλά αν το παιδί σας έχει μια επίμονη, ο υπερβολικός φόβος που είναι περιορίζει την ικανότητά του να λειτουργεί στην καθημερινή ζωή, μιλήστε με το γιατρό σας.
Για να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει τους φόβους:
- Μιλήστε ανοιχτά για τους φόβους. Μην ευτελίζουν το πρόβλημα ή να μειώσω το παιδί σας για να φοβάται. Αντ 'αυτού, αφήστε το παιδί σας να ξέρετε ότι είστε εκεί για να ακούσουν και να βοηθήσουν.
- Δεν ενισχύουν τις φοβίες. Αντ 'αυτού, να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες για να βοηθήσουν τα παιδιά να ξεπεράσουν τους φόβους τους. Εάν το παιδί σας φοβάται φιλικό σκυλί του γείτονα, για παράδειγμα, δεν πηγαίνουν έξω από το δρόμο σας για να αποφύγετε το ζώο. Αντ 'αυτού, να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει όταν έρχεται αντιμέτωπος με το σκυλί. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να προσφέρουν για να είναι η βάση στο σπίτι το παιδί σας, περιμένοντας και προσφέροντας υποστήριξη, ενώ το παιδί σας βήματα πιο κοντά στο σκύλο και στη συνέχεια επιστρέφει σε εσάς για την ασφάλεια. Την πάροδο του χρόνου, ενθαρρύνετε το παιδί σας να κρατήσει το κλείσιμο της απόστασης.
- Συνέχιση των θετικών προσεγγίσεων. Βοηθήστε το παιδί σας να μάθει να αναπνέετε βαθιά και επαναλάβετε θετικές δηλώσεις όπως "μπορώ να το κάνω αυτό", όταν αντιμετωπίζουν κάτι τρομακτικό. Το παιδί σας μπορεί επίσης να επωφεληθούν από το φόβο βαθμολογία σε κλίμακα από 1 έως 10. Αναγνωρίζοντας ότι τα ποσοστά φόβου μόνο 5 στην κλίμακα, για παράδειγμα, μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να δείτε την αίσθηση ότι είναι λιγότερο εντυπωσιακή.
Βλέπε επίσης
Πρόληψη
Αν έχετε παράλογους φόβους, σκεφτείτε να πάρει ψυχολογική βοήθεια, ειδικά αν έχετε παιδιά. Αν και η γενετική πιθανότατα παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη των φοβιών, κατ 'επανάληψη δει κάποιος άλλος ΕΧΕΙ φοβική αντίδραση μπορεί να προκαλέσει μια φοβία στα παιδιά. Με το που ασχολούνται με το δικό τους φόβους σας, ίσως να μην τους περάσει στα παιδιά σας.