Πολυμυοσίτιδα

Ορισμός

Πολυμυοσίτιδα (Pol-e-mi-o-SI-TIS) είναι μια επίμονη φλεγμονώδης νόσος που προκαλεί μυϊκή αδυναμία των σκελετικών μυών, τα οποία ελέγχουν την κίνηση. Ιατρικώς, πολυμυοσίτιδα ταξινομείται ως μια χρόνια φλεγμονώδης μυοπάθεια - μία από τρεις μόνο τέτοιες ασθένειες.

Πολυμυοσίτιδα μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά επηρεάζει κυρίως τους ενήλικες στη δεκαετία του '30, του '40 ή του '50. Είναι πιο συχνή σε μαύρους σε σχέση με τα λευκά, και οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες. Σημάδια Πολυμυοσίτιδα και τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται σταδιακά, σε διάστημα εβδομάδων ή μηνών.

Υφέσεις - τις περιόδους κατά τις οποίες τα συμπτώματα αυθόρμητα εξαφανίζονται - είναι σπάνια στην πολυμυοσίτιδα. Ωστόσο, η θεραπεία μπορεί να βελτιώσει την αντοχή των μυών και τη λειτουργία σας.

Συμπτώματα

Τα σημεία και συμπτώματα της πολυμυοσίτιδα εμφανίζονται σταδιακά, έτσι ώστε να μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν, όταν πρωτοξεκίνησε. Μπορούν επίσης να παρουσιάζουν διακυμάνσεις από εβδομάδα σε εβδομάδα ή από μήνα σε μήνα.

Πολυμυοσίτιδα σημάδια και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Προοδευτική μυϊκή αδυναμία
  • Δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία)
  • Δυσκολία στην ομιλία
  • Ήπια κοινών ή μυϊκή ευαισθησία
  • Κούραση
  • Δύσπνοια

Πολυμυοσίτιδα επηρεάζει συνήθως τους μυς που βρίσκεται πλησιέστερα προς τον κορμό, ιδίως εκείνων που σε γοφούς, τους μηρούς, τους ώμους, τα μπράτσα και το λαιμό. Η αδυναμία είναι συμμετρική, που σημαίνει ότι περιλαμβάνει τους μυς τόσο για την αριστερή και δεξιά πλευρά του σώματός σας.

Η ασθένεια επιδεινώνει την πάροδο του χρόνου. Όπως μυϊκή αδυναμία εξελίσσεται, μπορείτε να το βρείτε δύσκολο να ανέβει σκάλες, αύξηση από την καθιστή θέση, σηκώστε τα αντικείμενα ή να φτάσετε γενικά.

Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό
Αν αναπτύξετε σημεία και συμπτώματα που σχετίζονται με πολυμυοσίτιδα, δείτε το γιατρό σας για την αξιολόγηση και τη διάγνωση. Εάν έχετε ήδη διαγνωστεί με την πάθηση, επικοινωνήστε με το γιατρό σας εάν εμφανιστούν νέα συμπτώματα ή αν τα υφιστάμενα συμπτώματα επιδεινώνονται.

Αιτίες

Η ακριβής αιτία της πολυμυοσίτιδα είναι άγνωστη, αλλά οι μετοχές της νόσου πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτοάνοσες διαταραχές, στις οποίες το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται φυσιολογικά συστατικά του σώματος. Κανονικά, το ανοσοποιητικό σας σύστημα λειτουργεί για να προστατεύει τα υγιή κύτταρα σας από επιθέσεις από ξένες ουσίες, όπως τα βακτήρια και οι ιοί. Αν έχετε πολυμυοσίτιδα, μια άγνωστη αιτία μπορεί να λειτουργήσει ως έναυσμα για το ανοσοποιητικό σας σύστημα για να αρχίσει την παραγωγή αυτοάνοσων αντισωμάτων (αυτοαντισώματα), που επιτίθενται στους ίδιους τους ιστούς του σώματος σας. Πολλοί άνθρωποι με πολυμυοσίτιδα δείχνουν ένα ανιχνεύσιμο επίπεδο των αυτοαντισωμάτων στο αίμα τους.

Επιπλοκές

Πιθανές επιπλοκές της πολυμυοσίτιδα περιλαμβάνουν:

  • Δυσκολία στην κατάποση. Εάν επηρεάζονται οι μύες στον οισοφάγο σας, μπορεί να έχετε προβλήματα κατάποσης (δυσφαγία), η οποία με τη σειρά της μπορεί να προκαλέσει απώλεια βάρους και υποσιτισμό.
  • Πνευμονίας από εισρόφηση. Δυσκολία στην κατάποση μπορεί επίσης να σας αναγκάσει να αναπνεύσει τρόφιμα ή υγρά, όπως σάλιο, στους πνεύμονες (εισρόφηση), η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία.
  • Αναπνευστικά προβλήματα. Εάν οι μύες στο στήθος σας επηρεάζεται από τη νόσο, ενδέχεται να αντιμετωπίσετε αναπνευστικά προβλήματα, όπως δύσπνοια ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, αναπνευστική ανεπάρκεια.
  • Αποθέσεις ασβεστίου. Προχωρημένα στάδια της νόσου, ιδιαίτερα αν είχατε τη νόσο για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι καταθέσεις του ασβεστίου μπορεί να συμβεί σε μύες, το δέρμα σας και τους συνδετικούς ιστούς (ασβέστωση).

Οι σχετικοί όροι
Αν και αυτά δεν αποτελούν επιπλοκές, πολυμυοσίτιδα συνδέεται συχνά με άλλες συνθήκες που μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω επιπλοκές της δικής τους, ή σε συνδυασμό με συμπτώματα πολυμυοσίτιδα. Οι σχετικοί όροι περιλαμβάνουν:

  • Φαινόμενο Raynaud. Αυτή είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα δάχτυλα, τα δάχτυλα των ποδιών σας, τα μάγουλα, τη μύτη και τα αυτιά αρχικά ωχριώ όταν εκτίθενται σε χαμηλές θερμοκρασίες.
  • Άλλες νόσους του συνδετικού ιστού. Άλλες καταστάσεις, όπως ο λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, σκληροδερμία και το σύνδρομο Sjogren, μπορεί να συμβεί σε συνδυασμό με πολυμυοσίτιδα.
  • Η καρδιαγγειακή νόσος. Πολυμυοσίτιδα μπορεί να προκαλέσει το μυ της καρδιάς σας να γίνει φλεγμονή (μυοκαρδίτιδα). Σε ένα μικρό αριθμό των ανθρώπων που έχουν πολυμυοσίτιδα, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιακές αρρυθμίες μπορεί να αναπτυχθεί.
  • Ασθένεια των πνευμόνων. Μια κατάσταση που ονομάζεται διάμεση πνευμονοπάθεια μπορεί να συμβεί με πολυμυοσίτιδα. Διάμεση πνευμονοπάθεια αναφέρεται σε μια ομάδα διαταραχών που προκαλούν ουλές (ίνωση) του ιστού των πνευμόνων, καθιστώντας τους πνεύμονες δύσκαμπτο και ανελαστική. Τα σημεία και συμπτώματα περιλαμβάνουν ξηρό βήχα και δυσκολία στην αναπνοή.

Ανησυχίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Η εγκυμοσύνη μπορεί να επιδεινώσει τα σημεία και τα συμπτώματα σε γυναίκες των οποίων η νόσος είναι ενεργή. Active πολυμυοσίτιδα μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού ή γέννησης νεκρού παιδιού. Εάν η νόσος είναι σε ύφεση, ο κίνδυνος δεν είναι τόσο μεγάλη.

Προετοιμασία για το ραντεβού σας

Πολυμυοσίτιδα. Δυσκολία στην κατάποση.
Πολυμυοσίτιδα. Δυσκολία στην κατάποση.

Θα πρέπει πιθανώς να φέρει τα πρώτα συμπτώματα σας στην προσοχή του οικογενειακού γιατρού σας, ο οποίος μπορεί να σας παραπέμψει σε έναν ρευματολόγο - ένας γιατρός που ειδικεύεται στη θεραπεία της αρθρίτιδας και άλλων παθήσεων των αρθρώσεων, των μυών και των οστών.

Τι μπορείτε να κάνετε
Όταν πηγαίνετε να δείτε το γιατρό σας, φροντίστε να έχετε ένα αρχείο των συμπτωμάτων σας. Αν και μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν, όταν τα συμπτώματα άρχισαν, προσπαθήστε να εκτιμηθεί, όταν έχετε παρατηρήσει πρώτη αδυναμία, και τα οποία οι μύες έχουν επηρεαστεί. Μπορεί να θέλετε να γράψετε μια λίστα που περιλαμβάνει:

  • Λεπτομερείς περιγραφές των συμπτωμάτων σας, συμπεριλαμβανομένων των μυών που επηρεάζονται
  • Πληροφορίες σχετικά με ιατρικά προβλήματα που είχατε
  • Πληροφορίες σχετικά με τα ιατρικά προβλήματα των γονιών ή τα αδέλφια σας
  • Όλα τα φάρμακα και συμπληρώματα διατροφής που παίρνετε
  • Οι ερωτήσεις που θέλετε να ζητήσει από τον γιατρό

Ετοιμάστε μια λίστα με ερωτήσεις μπροστά από το χρόνο για να βοηθήσει να γίνει περισσότερο τον περιορισμένο χρόνο σας με το γιατρό σας. Για πολυμυοσίτιδα, περιλαμβάνουν μερικές βασικές ερωτήσεις για να ρωτήσετε το γιατρό σας:

  • Τι προκαλεί τα συμπτώματα μου;
  • Υπάρχουν άλλες πιθανές αιτίες για τα συμπτώματα μου;
  • Είναι τα συμπτώματα μου πιθανόν να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου;
  • Τι είδους εξετάσεις θα χρειαστώ; Οι τυχόν ειδικές προετοιμασίες που απαιτούνται;
  • Υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες για την κατάστασή μου; Τι θεραπείες μου προτείνετε;
  • Έχω άλλες ιατρικές παθήσεις. Πώς μπορώ να διαχειριστώ καλύτερα μαζί;
  • Έχετε κάποια φυλλάδια ή άλλο έντυπο υλικό που μπορώ να πάρω μαζί μου; Τι ιστοσελίδες μου προτείνετε;
Προετοιμασία για το ραντεβού σας. Πνευμονία από εισρόφηση.
Προετοιμασία για το ραντεβού σας. Πνευμονία από εισρόφηση.

Εκτός από τις ερωτήσεις που έχετε έτοιμη να ρωτήσετε το γιατρό σας, μην διστάσετε να υποβάλλουν ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του ραντεβού σας.

Τι να περιμένετε από το γιατρό σας
Ο γιατρός σας είναι πιθανό να σας θέσω ορισμένα ερωτήματα, όπως:

  • Πότε θα παρατηρήσετε πρώτα μυϊκή αδυναμία;
  • Μήπως η κατάστασή σας να αναπτυχθεί σταδιακά ή μήπως είχε έρθει ξαφνικά;
  • Είσαι εύκολα κουρασμένοι κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης;
  • Τι άλλα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε;
  • Μήπως σας κατάσταση περιορίσουν τις δραστηριότητές σας;
  • Έχει κάποιος στην οικογένειά σας ποτέ διαγνωστεί με μια ασθένεια ή πάθηση που επηρεάζει τους μυς;
  • Είσαι λαμβάνουν επί του παρόντος οποιαδήποτε φάρμακα ή συμπληρώματα διατροφής;
  • Αυτό, αν μη τι άλλο, φαίνεται να βελτιώνει τα συμπτώματα σας;
  • Αυτό, αν μη τι άλλο, φαίνεται να επιδεινώνει τα συμπτώματα σας;

Εξετάσεις και διάγνωση

Διάγνωση της πολυμυοσίτιδα δεν είναι πάντα εύκολο και μπορεί να είναι μια χρονοβόρα διαδικασία. Ακόμη και αν η προσπάθεια για τη διάγνωση της κατάστασής σας μπορεί να είναι απογοητευτικό, να θυμάστε ότι η ακριβής διάγνωση είναι αναγκαία για να λάβει την κατάλληλη θεραπεία.

Εκτός από μια λεπτομερή φυσική εξέταση, ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει πιθανώς άλλες δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση της πολυμυοσίτιδα:

  • Μαγνητική τομογραφία (MRI). A scanner δημιουργεί συγχρονική εικόνες των μυών σας από τα δεδομένα που παράγονται από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο και ραδιοκύματα.
  • Το ηλεκτρομυογράφημα. Ένας γιατρός με εξειδικευμένη εκπαίδευση εισάγει ένα λεπτό ηλεκτρόδιο-βελόνα διαμέσου του δέρματος στον μυ που πρέπει να ελέγχονται. Η ηλεκτρική δραστηριότητα μετράται όπως μπορείτε να χαλαρώσετε ή να σφίξετε τους μυς, καθώς και αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής της ηλεκτρικής δραστηριότητας μπορεί να επιβεβαιώσει μια ασθένεια των μυών. Ο γιατρός μπορεί να προσδιορίσει την κατανομή της νόσου δοκιμάζοντας διαφορετικούς μυς.
  • Βιοψία μυός. Ένα μικρό κομμάτι του μυϊκού ιστού αφαιρείται χειρουργικά για εργαστηριακή ανάλυση. Μια βιοψία μυός μπορεί να αποκαλύψει ανωμαλίες στους μυς σας, όπως φλεγμονή, βλάβη ή λοίμωξη. Το δείγμα ιστού μπορεί επίσης να εξετάζονται για την παρουσία των ανώμαλων πρωτεϊνών και ενζύμων ελέγχεται για ελλείψεις. Στην πολυμυοσίτιδα, ένας μυς βιοψία δείχνει συνήθως φλεγμονή, τα νεκρά κύτταρα μυών (νέκρωση), και εκφυλισμό και την αναγέννηση των μυϊκών ινών.
  • Οι εξετάσεις αίματος. Μια εξέταση αίματος θα ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε αυξημένα επίπεδα μυϊκών ενζύμων στο αίμα, όπως κινάσης της κρεατίνης (CK) και αλδολάσης. Αυξημένη CK και αλδολάσης επίπεδα μπορεί να υποδεικνύουν βλάβη των μυών. Μια εξέταση αίματος μπορεί να ανιχνεύσει επίσης ειδικά αυτοαντισώματα που συνδέονται με διαφορετικά συμπτώματα της πολυμυοσίτιδα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στον καθορισμό την καλύτερη φαρμακευτική αγωγή και θεραπεία.

Θεραπείες και τα ναρκωτικά

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την πολυμυοσίτιδα, η θεραπεία μπορεί να βελτιώσει την αντοχή των μυών και τη λειτουργία σας. Η προηγούμενη θεραπεία ξεκινά στη διάρκεια της πολυμυοσίτιδα, τόσο πιο αποτελεσματικό είναι, οδηγώντας σε λιγότερες επιπλοκές. Ωστόσο, όπως και με πολλές προϋποθέσεις, δεν υπάρχει ενιαία προσέγγιση είναι καλύτερο? Ο γιατρός σας θα προσαρμόσει τη στρατηγική της θεραπείας σας με βάση τα συμπτώματά σας και πόσο καλά θα ανταποκριθούν στη θεραπεία.

Τα κορτικοστεροειδή
Για τους περισσότερους ανθρώπους, το πρώτο βήμα για την θεραπεία της πολυμυοσίτιδα είναι να λάβει θεραπεία με κορτικοστεροειδή. Συνήθως για την πολυμυοσίτιδα, η επιλεγείσα φαρμακευτική αγωγή είναι πρεδνιζόνη.

Τα κορτικοστεροειδή είναι φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα, περιορίζοντας την παραγωγή των αντισωμάτων και τη μείωση της φλεγμονής των μυών, καθώς και βελτίωση της μυϊκής δύναμης και τη λειτουργία.

Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει μια πολύ υψηλή δόση για να αρχίσει με, και στη συνέχεια μειώνονται ως σημεία και τα συμπτώματα σας βελτίωση. Η βελτίωση συνήθως διαρκεί δύο έως τέσσερις εβδομάδες, αλλά μπορείτε να πάρετε το φάρμακο για αρκετούς μήνες. Η παρατεταμένη χρήση κορτικοστεροειδών μπορεί να έχει σοβαρές και εκτεταμένες παρενέργειες, που είναι ο λόγος ο γιατρός σας μπορεί να συγκλίνει σταδιακά τη δόση του φαρμάκου κάτω σε χαμηλά επίπεδα.

Λόγω της πιθανότητας σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει συμπληρώματα για την καταπολέμησή τους, όπως το ασβέστιο και βιταμίνη D, και μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για να βοηθήσει την προστασία των οστών σας.

Επιπλέον ανοσοκατασταλτικές θεραπείες
Εάν ένα κορτικοστεροειδές φάρμακο δεν φαίνεται να λειτουργεί αποτελεσματικά στην περίπτωσή σας, ως δευτερεύουσα προσέγγιση ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ότι μπορείτε να προσθέσετε ή να στραφούν σε μια άλλη φαρμακευτική αγωγή:

  • Κορτικοστεροειδή καλιοσυντηρητικά παράγοντες. Όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ένα κορτικοστεροειδές, ένα κορτικοστεροειδές καλιοσυντηρητικά φάρμακα μπορεί να μειώσει τη δόση και τις πιθανές παρενέργειες των κορτικοστεροειδών. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν αζαθειοπρίνη (Azasan, Imuran) ή μεθοτρεξάτη (Trexall, μεθοτρεξάτη, Rheumatrex). Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει αζαθειοπρίνη ή μεθοτρεξάτη αρχικά μαζί με πρεδνιζόνη Αν η ασθένεια σας είναι πολύ προοδευτική ή αν έχετε πολύπλοκους παράγοντες. Μερικοί γιατροί συνταγογραφούν αυτά τα φάρμακα ως θεραπεία πρώτης γραμμής για τους ανθρώπους στους οποίους κορτικοστεροειδή δεν συνιστώνται.
  • Ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη (IVIG). IVIG είναι ένα καθαρισμένο προϊόν αίματος που περιέχει αντισώματα από υγιείς χιλιάδες δότες αίματος. Τα υγιή αντισώματα στην IVIG μπορεί να εμποδίσει τις καταστροφικές αντισώματα που επιτίθενται μυών στην πολυμυοσίτιδα. Αυτή η θεραπεία χορηγείται με έγχυση μέσα σε φλέβα. Τα αποτελέσματα της IVIG είναι ωφέλιμη, αλλά δεν διαρκούν πολύ καιρό. Επαναλάβετε εγχύσεις κάθε έξι έως οκτώ εβδομάδες είναι συχνά απαραίτητη.

  • Άλλα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Τακρόλιμους (Prograf) είναι μια μεταμόσχευση απόρριψης φαρμάκου που μπορεί να λειτουργήσει για την αναστολή του ανοσοποιητικού συστήματος. Η tacrolimus είναι συχνά χρησιμοποιείται τοπικά για τη θεραπεία δερματομυοσίτιδα και άλλα δερματικά προβλήματα. Όταν λαμβάνεται από το στόμα, μπορεί να είναι χρήσιμο στη θεραπεία ατόμων που έχουν πολυμυοσίτιδα περιπλέκεται από διάμεση πνευμονοπάθεια.

    Ανοσοκατασταλτικά, όπως η κυκλοφωσφαμίδη (Cytoxan) και κυκλοσπορίνη (Gengraf, Neoral, Sandimmune), μπορεί να βελτιώσει τα σημάδια και τα συμπτώματα της πολυμυοσίτιδα και διάμεση πνευμονοπάθεια.

Βιολογικές θεραπείες
Αν η υπόθεσή σας είναι σοβαρή και άλλες επιλογές θεραπείας έχουν αποτύχει, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ένα από αυτά τα δοκιμαζόμενα φάρμακα ως τρίτη γραμμή προσέγγισης για την αντιμετώπιση πολυμυοσίτιδα:

  • Το rituximab (Rituxan) έχει μελετηθεί σε περιορισμένο αριθμό ατόμων με πολυμυοσίτιδα και δερματομυοσίτιδα και έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την μυϊκή δύναμη, τη συμμετοχή των πνευμόνων και δερματικό εξάνθημα.
  • Παράγοντα νέκρωσης των όγκων (TNF), όπως η ετανερσέπτη (Enbrel) και του infliximab (Remicade), είναι τα φάρμακα που στοχεύουν βασικών πρωτεϊνών που σχετίζονται με τη φλεγμονή.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλές επιστημονικές μελέτες μέχρι σήμερα σχετικά με την αποτελεσματικότητα αυτών των παραγόντων στην πολυμυοσίτιδα. Εάν ο γιατρός σας συνταγογραφήσει ένα από αυτά τα φάρμακα, θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για ανεπιθύμητες ενέργειες. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να είναι ακριβή και, επειδή είναι πειραματικά για τη θεραπεία πολυμυοσίτιδα, δεν μπορούν να καλύπτονται από ασφάλιση.

Άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις
Εκτός από τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει πρόσθετες θεραπείες για τη θεραπεία πολυμυοσίτιδα, όπως οι εξής:

  • Φυσική θεραπεία. Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να σας δείξει ασκήσεις για να διατηρήσουν και να βελτιώσουν τη δύναμη και την ευελιξία σας και να συμβουλεύει το κατάλληλο επίπεδο δραστηριότητας.
  • Διαιτητική εκτίμηση. Αργότερα στην πολυμυοσίτιδα, μάσηση και την κατάποση μπορεί να γίνει πιο δύσκολη. Ένας διαιτολόγος μπορεί να σας διδάξει πώς να προετοιμάσει εύκολο να τρώνε τα τρόφιμα.
  • Η λογοθεραπεία. Εάν κατάποση μύες σας αποδυναμωθεί από πολυμυοσίτιδα, λογοθεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε πώς να αντισταθμίσει αυτές τις αλλαγές.

Αντιμετώπιση και υποστήριξη

Ζώντας με μια χρόνια αυτοάνοση νόσος μπορεί να σας κάνει να αναρωτιέμαι μερικές φορές αν είστε μέχρι την πρόκληση. Για να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσουν, δοκιμάστε τη συμπλήρωση της ιατρικής περίθαλψης σας με τις παρακάτω προτάσεις:

  • Γνωρίστε την ασθένειά σας. Διαβάστε όλα όσα μπορείτε για πολυμυοσίτιδα και άλλων μυών και αυτοάνοσες διαταραχές. Μιλήστε με άλλους ανθρώπους που έχουν μια παρόμοια κατάσταση. Μην φοβάστε να ρωτήσετε το γιατρό σας για τυχόν ερωτήσεις που μπορεί να έχετε σχετικά με την ασθένειά σας, διάγνωση ή σχέδιο θεραπείας.
  • Να είστε ένα μέρος της ιατρικής ομάδας σας. Σκεφτείτε τον εαυτό σας, ο γιατρός σας και οποιαδήποτε άλλα ιατρικά εμπειρογνωμόνων που συμμετέχουν ως ένα ενωμένο μέτωπο για την καταπολέμηση της νόσου σας. Μετά το θεραπευτικό πρόγραμμα που συμφώνησε να είναι ζωτικής σημασίας. Κρατήστε το γιατρό σας ενημέρωση για τυχόν νέα σημεία ή συμπτώματα που ενδέχεται να αντιμετωπίσετε.
  • Γνωρίζουν και να διεκδικήσει τα όριά σας. Μάθετε να λέτε όχι αποτελεσματικά και να ζητήσετε βοήθεια όταν τη χρειάζεστε.
  • Υπόλοιπο όταν είστε κουρασμένοι. Μην περιμένετε μέχρι να είστε εξαντληθεί. Αυτό θα σας κοστίσει μόλις περαιτέρω καθώς το σώμα σας προσπαθεί να αναρρώσει. Μαθαίνοντας να τον εαυτό σας ρυθμό μπορεί να σας βοηθήσει να διατηρήσετε ένα σταθερό επίπεδο ενέργειας, την επίτευξη, όπως ακριβώς και να αισθάνονται καλύτερα συναισθηματικά.
  • Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας. Άρνηση, ο θυμός και η απογοήτευση είναι φυσιολογικά συναισθήματα, όταν θα πρέπει να ασχοληθεί με την ασθένεια. Τα πράγματα δεν φαίνεται φυσιολογικό ή δίκαιο και είναι πιθανό να φαίνεται από τον έλεγχό σας. Τα αισθήματα του φόβου και της απομόνωσης είναι κοινά, οπότε μείνετε κοντά στην οικογένεια και τους φίλους σας. Προσπαθήστε να διατηρήσετε την καθημερινή ρουτίνα σας όσο καλύτερα μπορείτε και μην αμελήσετε να κάνετε αυτά τα πράγματα που μπορείτε να απολαύσετε. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν τις ομάδες υποστήριξης για να είναι μια χρήσιμη πηγή.