C. difficile

Ορισμός

Clostridium difficile (Klos-TRID-e-um διαφο-UH-SEEL), που συχνά αποκαλείται C. difficile ή C. diff, είναι ένα βακτήριο που μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα που κυμαίνονται από διάρροια μέχρι απειλητική για τη ζωή φλεγμονή του παχέος εντέρου.

Η ασθένεια από την C. difficile πιο συχνά επηρεάζει τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας σε νοσοκομεία ή σε εγκαταστάσεις μακροχρόνιας φροντίδας και συνήθως εμφανίζεται μετά τη χρήση των αντιβιοτικών φαρμάκων. Ωστόσο, οι μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά μόλυνσης C. difficile μεταξύ των ατόμων που παραδοσιακά δεν θεωρούνται υψηλού κινδύνου, όπως οι νέοι και τα υγιή άτομα χωρίς ιστορικό χρήσης των αντιβιοτικών ή έκθεση σε εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης.

Κάθε χρόνο, πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι αρρωσταίνουν από C. difficile, και τα τελευταία χρόνια, οι λοιμώξεις από C. difficile έχουν γίνει πιο συχνές, σοβαρές και δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Συμπτώματα

Μερικοί άνθρωποι φέρουν το βακτήριο C. difficile στο έντερό τους, αλλά ποτέ δεν αρρωσταίνουν, αν μπορούν ακόμη να διαδώσουν τη μόλυνση. C. difficile ασθένεια αναπτύσσεται συνήθως κατά τη διάρκεια ή μέσα σε λίγους μήνες μετά από μια πορεία των αντιβιοτικών.

Ήπια έως μέτρια μόλυνση
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της ήπιας έως μέτριας βαρύτητας λοίμωξη από C. difficile είναι:

• Υδαρής διάρροια τρεις ή περισσότερες φορές την ημέρα για δύο ή περισσότερες ημέρες
• Ήπιο κοιλιακό πόνο και την τρυφερότητα

Σοβαρή μόλυνση
Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι άνθρωποι τείνουν να αφυδατώνονται και μπορεί να χρειάζεται νοσηλεία. C. difficile προκαλεί την άνω και κάτω τελεία για να γίνει φλεγμονή (κολίτιδα), και μερικές φορές μπορεί να σχηματίσουν μπαλώματα του ακατέργαστου ιστού που μπορεί να αιμορραγούν ή να παράγουν πύο (ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα). Τα σημεία και συμπτώματα της σοβαρής λοίμωξης περιλαμβάνουν:

• Υδαρή διάρροια 10 με 15 φορές την ημέρα
• Κοιλιακές κράμπες και πόνο, η οποία μπορεί να είναι σοβαρή
• Πυρετός
• Το αίμα ή πύον στα κόπρανα
• Ναυτία
• Αφυδάτωση
• Απώλεια της όρεξης
• Η απώλεια βάρους
• Διάταση της κοιλίας
• Νεφρική ανεπάρκεια
• Αυξήθηκε ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων

Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό
Μερικοί άνθρωποι έχουν χαλαρά κόπρανα κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την αντιβιοτική θεραπεία. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη από C. difficile. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας αν έχετε τρεις ή περισσότερες υδαρείς κενώσεις την ημέρα και τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από δύο ημέρες ή αν έχετε ένα νέο πυρετό, έντονο κοιλιακό άλγος ή κράμπες, ή αίμα στα κόπρανα σας.

Αιτίες

Τα βακτήρια C. difficile που βρέθηκαν σε όλο το περιβάλλον - στο έδαφος, τον αέρα, το νερό, τα ανθρώπινα και ζωικά περιττώματα και τα τρόφιμα, όπως τα επεξεργασμένα κρέατα. Ένας μικρός αριθμός των υγιών ανθρώπων μεταφέρουν φυσικά τα βακτήρια στο παχύ έντερο τους και δεν έχουν αρνητικές συνέπειες από τη μόλυνση.

C. difficile λοίμωξη είναι πιο συχνά συνδέεται με την υγειονομική περίθαλψη, που συμβαίνουν σε νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, όπου ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό των ανθρώπων που φέρουν τα βακτήρια. Ωστόσο, οι μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά της κοινότητας που σχετίζονται με λοίμωξη από C. difficile, το οποίο εμφανίζεται στους πληθυσμούς παραδοσιακά δεν θεωρούνται υψηλού κινδύνου, όπως τα παιδιά και τα άτομα χωρίς ιστορικό της χρήσης των αντιβιοτικών ή πρόσφατη νοσηλεία.

C. difficile βακτήρια έχουν περάσει στα κόπρανα και εξαπλώθηκε σε τρόφιμα, επιφανειών και αντικειμένων, όταν οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί δεν πλένουν τα χέρια τους σχολαστικά. Τα βακτήρια παράγουν σπόρια που μπορεί να επιμένουν σε ένα δωμάτιο για εβδομάδες ή μήνες. Αν αγγίξετε μια επιφάνεια μολυσμένα με C. difficile, μπορείτε στη συνέχεια να καταπιούν αγνοία των βακτηρίων.

C. difficile. Ήπια έως μέτρια μόλυνση.

Έντερα σας περιέχει εκατομμύρια βακτηρίων, πολλά από τα οποία βοηθούν στην προστασία του σώματός σας από τη μόλυνση. Αλλά όταν πάρετε ένα αντιβιοτικό για τη θεραπεία μιας λοίμωξης, το φάρμακο μπορεί να καταστρέψει μερικές από τις κανονικές, χρήσιμες βακτηρίων καθώς και τα βακτήρια που προκαλούν την ασθένεια. Χωρίς αρκετά υγιή βακτήρια, C. difficile μπορεί γρήγορα να αναπτύσσονται εκτός ελέγχου. Τα αντιβιοτικά που οδηγούν συχνότερα σε λοιμώξεις από C. difficile περιλαμβάνουν φθοριοκινολόνες, κεφαλοσπορίνες, κλινδαμυκίνη και πενικιλίνες.

Μετά τη θέσπισή του, C. difficile μπορούν να παράγουν τοξίνες που προσβάλλουν το βλεννογόνο του εντέρου. Οι τοξίνες καταστρέφουν τα κύτταρα και παράγουν τα μπαλώματα (πλάκες) φλεγμονωδών κυττάρων και κυτταρικών υπολειμμάτων σάπια εσωτερικό του παχέος εντέρου και να προκαλέσει διάρροια.

Η εμφάνιση ενός νέου στελέχους
Ένα επιθετικό στέλεχος του C. difficile προέκυψε ότι παράγει πολύ περισσότερες τοξίνες από ό, τι άλλα στελέχη. Το νέο στέλεχος μπορεί να είναι πιο ανθεκτικά σε ορισμένα φάρμακα και έχει δείξει σε άτομα που δεν έχουν πάει στο νοσοκομείο ή να ληφθούν αντιβιοτικά. Αυτό το στέλεχος του C. difficile έχει προκαλέσει αρκετές εστίες της ασθένειας από το 2000.

Παράγοντες κινδύνου

Αν και οι άνθρωποι - συμπεριλαμβανομένων των παιδιών - χωρίς γνωστούς παράγοντες κινδύνου έχουν πάρει άδεια ασθενείας από C. difficile, ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο.

Η λήψη αντιβιοτικών ή άλλων φαρμάκων
Φάρμακο-συνδέονται παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• Σήμερα παίρνει ή έχει πάρει πρόσφατα αντιβιοτικά
• Λαμβάνοντας αντιβιοτικών ευρέος φάσματος που στοχεύουν σε ένα ευρύ φάσμα των βακτηρίων
• Χρήση πολλαπλών αντιβιοτικά
• Λήψη αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα
• Η λήψη φαρμάκων για τη μείωση των οξέων του στομάχου, όπως αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (PPIs)

Μένοντας σε μια μονάδα φροντίδας υγείας
Η πλειονότητα των περιπτώσεων C. difficile εμφανίζονται σε, ή μετά την έκθεση, οι ρυθμίσεις της υγειονομικής περίθαλψης - όπως νοσοκομεία, γηροκομεία και εγκαταστάσεων μακροχρόνιας φροντίδας - όπου τα μικρόβια να εξαπλωθεί εύκολα, τη χρήση αντιβιοτικών είναι κοινή και οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στη μόλυνση. Σε νοσοκομεία και γηροκομεία, C. difficile εξαπλώνεται κυρίως στα χέρια από άτομο σε άτομο, αλλά και για καλάθι λαβές, bedrails, κομοδίνα, τουαλέτες, νιπτήρες, στηθοσκόπια, θερμόμετρα - ακόμα και τηλέφωνα και τηλεχειριστήρια.

Έχοντας μια σοβαρή ασθένεια ή ιατρική διαδικασία
Αν έχετε μια σοβαρή ασθένεια, όπως η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου ή του παχέος εντέρου, ή ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ως αποτέλεσμα μια ιατρική πάθηση ή τη θεραπεία (όπως η χημειοθεραπεία), είστε πιο επιρρεπείς σε μόλυνση C. difficile. Ο κίνδυνος της λοίμωξης από C. difficile είναι επίσης μεγαλύτερη, αν είχατε εγχείρηση στην κοιλιακή χώρα ή γαστρεντερική διαδικασία.

Η μεγαλύτερη ηλικία είναι επίσης ένας παράγοντας κινδύνου για λοίμωξη από C. difficile. Σε μία μελέτη, ο κίνδυνος να μολυνθούν με C. difficile ήταν 10 φορές μεγαλύτερη για τα άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω σε σύγκριση με τους νεότερους ανθρώπους.

Μετά από μια προηγούμενη λοίμωξη από C. difficile, οι πιθανότητές σας να έχουν ένα επαναλαμβανόμενο μόλυνση μπορεί να είναι μέχρι 20 τοις εκατό, και ο κίνδυνος αυξάνεται περαιτέρω με κάθε μεταγενέστερη μόλυνση.

Επιπλοκές

Επιπλοκές της λοίμωξης από C. difficile περιλαμβάνουν:

• Αφυδάτωση. Σοβαρή διάρροια μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών. Αυτό καθιστά δύσκολο για το σώμα σας να λειτουργήσει κανονικά και μπορεί να προκαλέσει την αρτηριακή πίεση να πέσει σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα.
• Νεφρική ανεπάρκεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αφυδάτωση μπορεί να συμβεί τόσο γρήγορα, ώστε η λειτουργία των νεφρών επιδεινώνεται ταχέως (νεφρική ανεπάρκεια).
• Τοξικό μεγάκολο. Σε αυτή την κατάσταση, άνω και κάτω τελεία σας γίνεται σε θέση να αποβάλει αερίου και κόπρανα, με αποτέλεσμα να γίνει πολύ διαστέλλεται (μεγάκολο). Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, του παχέος εντέρου σας μπορεί να υποστούν ρήξη, προκαλώντας τα βακτηρίδια από το παχύ έντερο για να εισέλθουν κοιλιακή σας κοιλότητα. Η ρήξη του παχέος εντέρου απαιτεί επείγουσα χειρουργική επέμβαση και μπορεί να αποβεί μοιραία.
• Μια τρύπα στο παχύ έντερο (διάτρηση του εντέρου). Αυτό είναι σπάνιο και τα αποτελέσματα από την εκτεταμένη βλάβη στο βλεννογόνο του παχέος εντέρου σας. Ένα διάτρητο εντέρου μπορεί να χυθεί βακτήρια από το έντερο στην κοιλιακή κοιλότητα σας, οδηγώντας σε απειλητική για τη ζωή λοίμωξη (περιτονίτιδα).
• Θάνατος. Ακόμη και η ήπια έως μέτρια λοιμώξεις από C. difficile μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε μια θανατηφόρα ασθένεια, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

Εξετάσεις και διάγνωση

Τρόπος ζωής και σπίτι διορθωτικά μέτρα. Η εμφάνιση ενός νέου στελέχους.

Οι γιατροί υποψιάζονται συχνά C. difficile σε οποιονδήποτε με διάρροια που έχει λάβει πρόσφατα αντιβιοτικά ή όταν εμφανιστεί διάρροια λίγες ημέρες μετά τη νοσηλεία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι πιθανό να έχουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες δοκιμές.

Τεστ κοπράνων
Τοξίνες που παράγονται από τα βακτήρια C. difficile μπορεί συνήθως να ανιχνευθεί σε ένα δείγμα των κοπράνων σας. Αρκετοί βασικοί τύποι των εργαστηριακών δοκιμών υπάρχουν, και περιλαμβάνουν:

• Ανοσοενζυμική. Οι περισσότεροι εργαστήρια χρησιμοποιούν το ένζυμο ανοσολογική (ΕΠΕ) δοκιμή, η οποία είναι ταχύτερη από ό, τι άλλες εξετάσεις, αλλά δεν είναι αρκετά ευαίσθητη για την ανίχνευση πολλές λοιμώξεις και έχει ένα υψηλότερο ποσοστό των ψευδώς κανονικών δοκιμών.
• Αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης. Αυτή η ευαίσθητη μοριακό τεστ μπορεί να ανιχνεύσει γρήγορα το difficile Γ. γονίδιο της τοξίνης Β σε ένα δείγμα κοπράνων και είναι εξαιρετικά ακριβές. Είναι τώρα να προσαρμόζεται από διάφορα εργαστήρια και όλο και πιο ευρέως διαθέσιμα.
• Κυττάρων δοκιμασίας κυτταροτοξικότητας. Μια δοκιμή κυτταροτοξικότητας αναζητά τις επιδράσεις της τοξίνης C. difficile σε ανθρώπινα κύτταρα που αναπτύσσονται σε καλλιέργεια. Αυτό το είδος της δοκιμής είναι ευαίσθητο, αλλά είναι λιγότερο ευρέως διαθέσιμα, πιο δυσκίνητη να κάνει και απαιτεί περισσότερο από 24 έως 48 ώρες για τα αποτελέσματα των δοκιμών. Μερικά νοσοκομεία χρησιμοποιούν τόσο το τεστ ΕΠΕ και κυττάρων δοκιμασία κυτταροτοξικότητα για να εξασφαλίσει ακριβή αποτελέσματα.

Δοκιμές για το C. difficile είναι περιττή, αν δεν είστε έχοντας διάρροια ή υδαρή κόπρανα.

Εξέταση του παχέος εντέρου
Σε σπάνιες περιπτώσεις, για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση της λοίμωξης από C. difficile, ο γιατρός σας μπορεί να εξετάσει το εσωτερικό του παχέος εντέρου σας. Η δοκιμή αυτή (σιγμοειδοσκόπηση ή κολονοσκόπηση) περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός εύκαμπτου σωλήνα με μια μικρή κάμερα στο ένα άκρο στο άνω και κάτω τελεία σας για να δείτε για τις περιοχές της φλεγμονής και pseudomembranes.

Οι εξετάσεις απεικόνισης
Εάν ο γιατρός σας ανησυχεί για τις πιθανές επιπλοκές του C. difficile, αυτός ή αυτή μπορεί να διατάξει μια ακτινογραφία της κοιλιακής ή αξονική τομογραφία (CT), η οποία παρέχει εικόνες του παχέος εντέρου σας. Η σάρωση μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία των επιπλοκών, όπως η πάχυνση του τοιχώματος του παχέος εντέρου, με την επέκταση του εντέρου, ή πιο σπάνια, μια οπή (διάτρηση) στα τοιχώματα του παχέος εντέρου σας.

Βλέπε επίσης

• Σιγμοειδοσκόπηση

Θεραπείες και τα ναρκωτικά

Το πρώτο βήμα στη θεραπεία του C. difficile είναι να σταματήσετε τη λήψη του αντιβιοτικού που προκάλεσε τη μόλυνση, όταν αυτό είναι δυνατόν. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της λοίμωξης, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

• Αντιβιοτικά. Ειρωνικό τρόπο, η τυπική θεραπεία για το C. difficile είναι ένα άλλο αντιβιοτικό. Αυτά τα αντιβιοτικά κρατούν το C. difficile από την καλλιέργεια, η οποία αντιμετωπίζει διάρροια και άλλες επιπλοκές.

  Για την ήπια έως μέτρια λοίμωξη, οι γιατροί ορίζουν συνήθως μετρονιδαζόλη (Flagyl), που λαμβάνονται από το στόμα. Μετρονιδαζόλη δεν είναι εγκεκριμένο από τον FDA για τη λοίμωξη από C. difficile, αλλά έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική σε ήπια έως μέτρια μόλυνση. Οι παρενέργειες της μετρονιδαζόλη περιλαμβάνουν ναυτία και μια πικρή γεύση στο στόμα σας.

  Για πιο σοβαρές και υποτροπιάζουσες περιπτώσεις, βανκομυκίνη (Vancocin), επίσης λαμβάνεται από το στόμα, μπορεί να συνταγογραφηθεί.

  Ένα άλλο από του στόματος αντιβιοτικά, fidaxomicin (Dificid), έχει εγκριθεί για τη θεραπεία της C. difficile. Σε μια μελέτη, το ποσοστό υποτροπής του C. difficile σε άτομα που έλαβαν fidaxomicin ήταν χαμηλότερη από ό, τι μεταξύ εκείνων που έλαβαν βανκομυκίνη. Ωστόσο, fidaxomicin κοστίζει πολύ περισσότερο από ό, τι μετρονιδαζόλη και βανκομυκίνη. Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες του βανκομυκίνη και fidaxomicin περιλαμβάνουν κοιλιακό πόνο και τη ναυτία.

• Χειρουργική επέμβαση. Για τα άτομα με έντονο πόνο, ανεπάρκεια οργάνων ή φλεγμονή του βλεννογόνου του κοιλιακού τοιχώματος, η χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει το ασθενές τμήμα του παχέος εντέρου μπορεί να είναι η μόνη επιλογή.

Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις
Έως και 20 τοις εκατό των ατόμων με C. difficile αρρωσταίνουν και πάλι, είτε επειδή ποτέ η αρχική μόλυνση πήγε μακριά ή επειδή είναι επαναπροσβληθεί με ένα διαφορετικό στέλεχος του βακτηρίου. Αλλά μετά από μία ή περισσότερες υποτροπές, τα ποσοστά υποτροπής περαιτέρω αύξηση έως και 65 τοις εκατό.

Ο κίνδυνος υποτροπής είναι υψηλότερο εάν:

• Είναι άνω των 65 ετών
• Παίρνετε άλλα αντιβιοτικά για μια διαφορετική κατάσταση, ενόσω βρίσκονταν υπό θεραπεία με αντιβιοτικά για τη λοίμωξη από C. difficile
• Έχουν μια σοβαρή υποκείμενη παθολογική διαταραχή, όπως χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου ή χρόνια ηπατική νόσο

Η θεραπεία για την υποτροπιάζουσα νόσο μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αντιβιοτικά. Αντιβιοτική θεραπεία για υποτροπή μπορεί να περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα μαθήματα ενός φαρμάκου (τυπικά βανκομυκίνη), μία βαθμιαία κωνικό δόση του φαρμάκου ή ένα αντιβιοτικό χορηγείται μία φορά κάθε λίγες ημέρες, μια μέθοδο γνωστή ως μια παλμική σχήμα. Για μια πρώτη υποτροπή, η αποτελεσματικότητα της αντιβιοτικής θεραπείας είναι περίπου 60 τοις εκατό και περαιτέρω μείωση με κάθε επακόλουθη υποτροπή.

• Κοπράνων μεταμόσχευση μικροχλωρίδας (FMT). Επίσης γνωστό ως μια μεταμόσχευση κοπράνων, FMT αναδύεται ως μια εναλλακτική στρατηγική για τη θεραπεία υποτροπιάζουσες λοιμώξεις C. difficile. Αν και δεν έχουν ακόμη εγκριθεί από το FDA, κλινικές μελέτες της FMT είναι επί του παρόντος σε εξέλιξη.

  FMT αποκαθιστά υγιή εντερικά βακτήρια με την τοποθέτηση (του δότη) σκαμνί άλλου ατόμου στο παχύ έντερο σας, χρησιμοποιώντας ένα ενδοσκόπιο ή ρινογαστρικού σωλήνα. Τα κόπρανα δότη προσεκτικά και επανειλημμένα διαλογή για παράσιτα, ιοί, τα βακτήρια και ορισμένα αντισώματα προτού χρησιμοποιηθούν για μια FMT.

  Η έρευνα έχει δείξει FMT έχει ένα υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας από 90 τοις εκατό για την αγωγή λοίμωξης από C. difficile. Ένα μικρό, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη τερματίστηκε πρόωρα επειδή τα αποτελέσματα ήταν τόσο θετικά, με ποσοστό επιτυχίας 94 τοις εκατό συνολικά.

• Τα προβιοτικά. Τα προβιοτικά είναι οργανισμοί, όπως τα βακτήρια και οι μύκητες, τα οποία βοηθούν στην αποκατάσταση μιας υγιούς ισορροπίας στον εντερικό σωλήνα. Μια μαγιάς ονομάζεται Saccharomyces boulardii, σε συνδυασμό με αντιβιοτικά, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη περαιτέρω υποτροπιάζουσες λοιμώξεις C. difficile.

Τρόπος ζωής και σπίτι διορθωτικά μέτρα

Η υποστηρικτική θεραπεία για τη διάρροια περιλαμβάνει:

• Πολλά υγρά. Επιλέξτε υγρά που περιέχουν νερό, αλάτι και ζάχαρη, όπως αραιωμένο χυμό φρούτων, αναψυκτικά και ζωμούς.
• Η καλή διατροφή. Εάν έχετε διάρροια, τρώνε τα αμυλούχα τρόφιμα, όπως ζυμαρικά πατάτες, το ρύζι, το σιτάρι και το αλεύρι βρώμης. Άλλες καλές επιλογές είναι κράκερ με χαμηλά λιπαρά, μπανάνες, σούπα και βραστά λαχανικά. Εάν δεν είστε πεινασμένοι, μπορεί να χρειαστείτε μια υγρή δίαιτα κατά την πρώτη. Μετά διάρροια σας θα διαλευκανθούν, μπορεί να έχετε προσωρινή δυσκολία στην πέψη του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων με βάση το.

Πρόληψη

Για να βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης του C. difficile, νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης ακολουθούν αυστηρές ελέγχου λοιμώξεων κατευθυντήριες γραμμές. Εάν έχετε έναν φίλο ή μέλος της οικογένειας σε ένα νοσοκομείο ή νοσηλευτικό, δεν πρέπει να φοβόμαστε να υπενθυμίσει τους φροντιστές να ακολουθούν τις συνιστώμενες προφυλάξεις.

Προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:

• Το πλύσιμο των χεριών. Εργαζόμενων στον τομέα της υγείας θα πρέπει να ασκήσετε την καλή υγιεινή των χεριών πριν και μετά τη θεραπεία κάθε άτομο στη φροντίδα τους. Σε περίπτωση εκδήλωσης C. difficile, χρησιμοποιώντας σαπούνι και ζεστό νερό είναι η καλύτερη επιλογή για την υγιεινή των χεριών, γιατί με βάση το οινόπνευμα απολυμαντικά χεριών δεν καταστρέφουν αποτελεσματικά C. difficile σπόρια. Οι επισκέπτες επίσης θα πρέπει να πλένουν τα χέρια τους με σαπούνι και ζεστό νερό πριν και μετά την αποχώρηση από το δωμάτιο ή τη χρήση της τουαλέτας.
• Επικοινωνία προφυλάξεις. Οι άνθρωποι που νοσηλεύονται με C. difficile διαθέτουν ιδιωτικό δωμάτιο ή μοιράζονται ένα δωμάτιο με κάποιον που έχει την ίδια ασθένεια. Το προσωπικό του νοσοκομείου και τους επισκέπτες να φορούν γάντια μίας χρήσης και φορέματα ενώ στην αίθουσα.
• Σχολαστικός καθαρισμός. Σε οποιαδήποτε ρύθμιση, όλες οι επιφάνειες θα πρέπει να απολυμαίνονται σχολαστικά με ένα προϊόν που περιέχει χλωρίνη. C. difficile σπόρια μπορούν να επιβιώσουν ρουτίνας προϊόντα καθαρισμού που δεν περιέχουν χλωρίνη.
• Οι Αποφύγετε την άσκοπη χρήση των αντιβιοτικών. Αντιβιοτικά μερικές φορές που προβλέπονται για τις ιογενείς ασθένειες που δεν βοήθησε από αυτά τα φάρμακα. Ρίξτε μια αναμονή-και-βλέπε στάση με απλές ασθένειες. Εάν χρειάζεστε ένα αντιβιοτικό, ρωτήστε το γιατρό σας να συνταγογραφήσει ένα που έχει μια στενή περιοχή και ότι θα λάβει για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα.